เกิดใหม่และหลงใหล: รักรุนแรงของศัตรูของฉัน

เคท เจนนิงส์ ตายแล้ว

ร่างของเธอนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นเย็นเยียบของโกดังร้างริมท่าเรือ เลือดของเธอย้อมหิมะจนกลายเป็นสีแดงฉาน วิญญาณของเธอเลื่อนลอยอยู่เบื้องบน เฝ้ามองชายที่อยู่ข้างกายซึ่งแขนขาขาดวิ่น กำลังยึดโยงอยู่กับลมหายใจเฮือกสุดท้ายของชีวิต แต่ดูเหมือนว่าเขากลับมองเห็นเธอ

เขาส่งยิ้มจางๆ มาให้ “เคท นั่นเธอเหรอ”

“ใช่ ฉันเอง!” เคทพยายามโผเข้ากอดเขาอย่างสิ้นหวัง แต่ร่างโปร่งแสงของเธอกลับทะลุผ่านร่างกายของเขาไป เธอทรุดตัวลงคุกเข่า ร่ำไห้อย่างเจ็บปวดรวดร้าว

“อีธาน ทำไม... ทำไมคุณถึงพยายามช่วยฉัน”

ทั้งที่เธอใจร้ายกับเขามาตลอด แต่เขากลับยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเธอ

“เพราะ... ผมรักคุณ” ดูเหมือนอีธาน เลฟวิงตัน จะได้ยินเสียงร่ำไห้ของเธอ

“ผมขอโทษนะเคท... สุดท้ายผมก็ช่วยคุณไว้ไม่ได้... แต่บางที... แบบนี้อาจจะดีกว่า... การได้ตายด้วยกัน... อย่างน้อยเราก็ได้... อยู่ด้วยกันแล้ว”

อีธานยิ้มและหลับตาลงชั่วนิรันดร์ เคทแหงนหน้าขึ้นฟ้าและกรีดร้องโหยหวนจนใจจะขาด “ไม่!”

เสียงกรีดร้องของเธอยังคงดังก้องอยู่ในหู ทันใดนั้น ก็มีเสียงทุ้มอ่อนโยนของผู้ชายดังขึ้นข้างๆ

“เคท ได้เวลาสวมแหวนแล้ว”

ฉากรอบตัวพลันเปลี่ยนไป ใบหน้าที่เสแสร้งของเบลค แฮมิลตัน ปรากฏขึ้นตรงหน้า เขากำลังยิ้มพร้อมกับยื่นแหวนวงหนึ่งให้เธอ เคทจ้องมองเขาอย่างเหม่อลอย สมองขาวโพลน

...เธอตายแล้วไม่ใช่เหรอ

อีธานล่ะ เขาหายไปไหน นี่เป็นแค่ความฝันงั้นหรือ ไม่ มันจะเป็นความฝันไปไม่ได้ ความเจ็บปวดนั้นมันจริงเกินไป ลึกซึ้งเกินกว่าจะลืมเลือน

มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

“เคท”

เมื่อไม่ได้รับการตอบสนอง เบลคก็เอ่ยเรียกชื่อเธออีกครั้งอย่างแผ่วเบา

เคทมองไปรอบๆ แล้วหยิกตัวเองอย่างแรง ความเจ็บปวดที่แล่นปราดขึ้นมายืนยันว่านี่คือความจริง

ชุดที่คุ้นเคย ฉากที่คุ้นเคย ใบหน้าที่คุ้นเคย ทุกสิ่งทุกอย่างกระตุ้นความทรงจำในวันที่เธอพยายามอย่างยิ่งที่จะลืมมันไป วันนี้ วันที่ 9 มิถุนายน คือวันงานหมั้นของเธอกับเบลค

หรือว่าเธอ... ได้เกิดใหม่

เบลคยื่นแหวนเพชรเม็ดโตมาให้ รอยยิ้มอ่อนโยนประดับอยู่บนใบหน้าหล่อเหลาของเขา

รอยยิ้มนั้นซ้อนทับกับสีหน้าที่เขาแสดงออกตอนที่ใช้มีดแทงทะลุหัวใจของเธอในชาติที่แล้ว แววตาของเธอฉายแววเสียใจอย่างสุดซึ้ง

ตอนนี้ เธออยากให้มันตาย

เธอจ้องมองเบลค พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะข่มจิตสังหารของตัวเองเอาไว้

เคทไม่ตอบสนอง ความเงียบอันน่าอึดอัดจึงเข้าปกคลุมไปทั่วทั้งงาน

เสียงนุ่มนวลอ่อนหวานเสียงหนึ่งได้ทำลายความเงียบลง

“พี่เคท ให้เบลคสวมแหวนให้สิคะ อย่าทำให้เขาต้องอับอายเลย”

เมื่อได้ยินเสียงนี้ เคทก็หันขวับไปทันที ในวินาทีที่เธอเห็นว่าใครเป็นคนพูด เปลวไฟแห่งความเกลียดชังก็ลุกโชนขึ้นในดวงตาอีกครั้ง และเธอก็กำหมัดแน่น

โซเฟีย เจนนิงส์ น้องสาวต่างมารดาของเธอ... ลูกนอกสมรส

ผู้หญิงคนนี้ใช้รูปลักษณ์ที่บอบบางน่าทะนุถนอมเพื่อเรียกความเห็นใจจากผู้อื่น แสร้งทำเป็นน้องสาวผู้ภักดีต่อเคท แต่ลับหลังกลับวางแผนทำลายเธอจนย่อยยับ ในท้ายที่สุด เธอก็สมรู้ร่วมคิดกับเบลคสังหารเคท และเมื่ออีธานพยายามจะช่วย เธอกับเบลคก็ไม่ละเว้นชีวิตเขาเช่นกัน

เคทพยายามอย่างยิ่งที่จะสงบสติอารมณ์ขณะจ้องมองโซเฟียต่อไป โซเฟียตีความสายตาของเธอผิดไปว่าเป็นการร้องขอการปลอบโยน จึงขยับเข้ามาใกล้ขึ้น

“พี่เคท ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ทุกคนก็ต้องประหม่าในงานหมั้นของตัวเองทั้งนั้น การได้แต่งงานกับเบลค ผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตพี่ไว้ เป็นความฝันของพี่มาตลอดไม่ใช่เหรอคะ ถ้าเป็นฉัน ฉันก็คงจะประหม่าเหมือนกัน”

ขณะที่พูด เธอก็สัมผัสแขนของเคทเบาๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา เคทหัวเราะเยาะอยู่ในใจด้วยความดูแคลน

ยังคงเล่นละคร ‘พี่น้องรักกัน’ ที่น่าขยะแขยงไม่เลิก มิน่าล่ะชาติที่แล้วเธอถึงดูไม่ออก!

ผู้มีพระคุณงั้นเหรอ เขาคือปีศาจชั่วร้ายต่างหาก!

ตอนนี้เคทเริ่มสงสัยอย่างจริงจังแล้วว่าเบลคเคยช่วยชีวิตเธอไว้จริงหรือไม่ ชาตินี้ เธอตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องสืบหาความจริงให้ได้!

เมื่อได้เกิดใหม่อีกครั้ง เธอจะไม่มีวันยอมให้พวกมันหลอกใช้อีกต่อไป

“วันนี้ฉันจะไม่หมั้น!”

เคทโยนช่อดอกไม้ลงบนพื้นอย่างแรง แม้เสียงของเธอจะไม่ดังนัก แต่มันก็ทำให้ทั้งงานตกอยู่ในความเงียบงันราวกับป่าช้า

ทุกคนตกตะลึง รวมไปถึงเบลค โซเฟีย และริชาร์ด เจนนิงส์ พ่อของเคทด้วย

“เคท นี่แกพูดอะไรของแก แกเสียสติไปแล้วรึไง” ริชาร์ดตะคอก

เคทมองเขาอย่างเย็นชา ในสายตาเธอ เขาเองก็เป็นคนเลวไม่ต่างจากเบลค

ริชาร์ดแต่งงานเข้าตระกูลมอร์แกน เช่นเดียวกับที่เบลควางแผนจะแต่งงานเข้าตระกูลเจนนิงส์ ริชาร์ดรีดเค้นผลประโยชน์ทุกหยาดหยดจากแม่ของเธอ และเบลคก็ตั้งใจจะสูบทุกอย่างไปจากเคทจนหมดตัวเช่นกัน

ช่างเป็นพวกเดียวกันโดยแท้

“หนูเสียสติเหรอคะ? หนูสติดีทุกอย่างค่ะ พ่อมองไม่เห็นเหรอคะ? หรือว่าหูหนวก? ไม่ได้ยินที่หนูพูดเหรอคะ? หนูจะพูดอีกครั้ง วันนี้หนูจะไม่หมั้น!”

เคทกระชากผ้าคลุมหน้าของเธอออก

ริชาร์ดเงื้อมือจะตบเธอ แต่เบลคห้ามไว้

เบลคส่งสัญญาณว่าเขาจะจัดการเรื่องนี้เอง ริชาร์ดจึงนั่งลงด้วยสีหน้าบึ้งตึง

“เคท นี่ไม่ใช่เวลามางอแงนะ” เบลคพูดพลางขมวดคิ้วเล็กน้อย น้ำเสียงของเขาถูกปรับให้นุ่มนวลอย่างจงใจ

“ฉันรู้ว่าวันนี้ฉันมาสาย ทำให้เธอไม่พอใจ ฉันสัญญาว่าจะชดเชยให้หลังพิธีหมั้นนะ โอเคไหม”

“ไม่พอใจ? ชดเชยให้เหรอ?” เคทหัวเราะ แววตาของเธอคมกริบดั่งมีด “เบลค คุณคิดจริงๆ เหรอว่าคุณมีค่าพอให้ฉันต้องไม่พอใจด้วย”

“คุณแต่งงานกับฉันก็เพื่อสถานะและทรัพย์สมบัติของฉัน อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ การที่จะต้องมาไม่พอใจกับคนอย่างคุณน่ะ มันเป็นไปได้ด้วยเหรอ”

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้ รอยยิ้มบนใบหน้าของเบลคก็แข็งค้างในทันที

เขาดูเหมือนไม่อยากจะเชื่อว่าเคทที่เคยว่าง่ายมาตลอดจะพูดจาแบบนี้ออกมาได้ เขาตะลึงงันไปชั่วขณะ ไม่สามารถรักษาท่าทีเสแสร้งของตัวเองไว้ได้อีกต่อไป

แขกเหรื่อสัมผัสได้ถึงฉากเด็ดที่กำลังจะเกิดขึ้นและพากันเงียบกริบ หวังว่าจะไม่พลาดแม้แต่คำเดียว

เมื่อเห็นสถานการณ์ โซเฟียรีบก้าวออกมาไกล่เกลี่ย

“ทุกท่านคะ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ค่ะ เคทไม่เคยโดนคุณพ่อดุมาก่อนเลย ฉันคิดว่าเธอคงแค่รู้สึกว่าวันนี้คุณพ่อไม่ได้อ่อนโยนเหมือนเคย ก็เลยพูดจาแปลกๆ ออกมา”

จากนั้นเธอก็หันไปหาเคทด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและอ้อนวอน

“เคท เบลคไม่ใช่คนแบบนั้นนะ เขาทำงานหนัก มีความทะเยอทะยาน และใส่ใจคนอื่นเสมอ อย่าให้อารมณ์โกรธพาเราพูดจาไม่ดีสิ และอย่าทำร้ายความรู้สึกของเขาเลย”

คำพูดของเธอช่างไร้ที่ติ ทั้งยกย่องริชาร์ด ช่วยแก้เกี้ยวให้เบลค และวาดภาพให้เคทกลายเป็นเด็กสาว 'ที่ถูกตามใจจนเคยตัวและยังไม่โต'

เคทมองการแสดงของเธออย่างเย็นชาแล้วแค่นหัวเราะ “โซเฟีย ดูเหมือนเธอจะรู้จักเขาดีกว่าฉันอีกนะ นี่มันเรื่องอะไรกัน? พวกเธอสองคนกำลังสวมเขาให้ฉันอยู่เหรอ”

โซเฟียจ้องมองเคทอย่างไม่อยากจะเชื่อ ดวงตาของเธอคลอไปด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวด

“เคท นี่เธอพูดอะไรน่ะ วันนี้เธอเป็นอะไรไป”

เคทไม่สนใจเธออีกต่อไป สายตาของเธอกวาดผ่านฝูงชนไปหยุดอยู่ที่รถเบนท์ลีย์คันหนึ่งซึ่งจอดอยู่ด้านนอก

นั่นคือรถของอีธาน

ในชาติที่แล้ว วันงานหมั้นของเธอ เขาก็มายืนรออยู่ด้านนอกสถานที่จัดงาน แต่วันนั้น เธอได้พูดจาทำร้ายจิตใจเขาไปอย่างที่เธอเสียใจอย่างสุดซึ้ง

เธอแทบจะวิ่งไปที่ทางเข้า พออีธานก้าวลงจากรถ หัวใจของเธอก็เหมือนถูกฟ้าผ่า

การได้เห็นเขาอีกครั้งคือความสุขอย่างแท้จริง

เธอก้าวเข้าไปหาเขาทั้งน้ำตานองหน้าและกอดเขาไว้แน่น

ภาพนี้ทำให้ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตกตะลึง

“เกิดอะไรขึ้น เคทนอกใจเบลคเหรอ” มีคนกระซิบ

“นั่นคุณเลฟวิงตันไม่ใช่เหรอ เขาเป็นศัตรูกับเคทไม่ใช่รึไง”

“เคท เป็นอะไรไป...”

ร่างของอีธานแข็งทื่อ เคทซบหน้าลงกับอกของเขาแล้วพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำและหนักแน่น

“อีธาน เราหมั้นกันเถอะค่ะ”

ทันทีที่สิ้นเสียงของเธอ ทั่วทั้งงานก็เงียบกริบ

ความรู้สึกหลากหลายพลุ่งพล่านขึ้นในแววตาลุ่มลึกของอีธาน ก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความมืดมน

ก็ไหนเธอเคยบอกเขาไม่ใช่หรือว่าเธอดูถูกเขา และชาตินี้จะไม่มีวันแต่งงานกับเขาเด็ดขาด